Ulusumuzun başı sağ olsun. Hayatını kaybeden bütün masum vatandaşlarımız nur içinde yatsın. Masum vatandaşlarımızı katledenleri, ülkemizi bu hale düşürenleri Allah kahretsin. Maalesef, elimden beddua etmekten başka bir şey gelmiyor. Kahroluyorum, üzülüyorum. Terörün, kaosun ve iç karışıklığın hayatımızın tam ortasına yerleşmesini korkulu gözlerle izliyorum. Gelecek kaygısını, kendini güvende hissetmeme duygusunu iliklerime kadar hissediyorum. Sizce haksız mıyım? Sizce, komplo teorisi mi üretiyorum? Bir zamanlar Büyük Ortadoğu Projesinin eş başkanlığına soyunanlar hayallerine ulaşamadılar ama bugün hayalleri uğruna ülkeyi Ortadoğu bataklığına sürüklemeyi başardılar. Çatışmaların, iç savaşın, terör olaylarının olağanlaştığı, can güvenliğinin olmadığı tipik bir Ortadoğu ülkesi olduk. Evet, maalesef sonuç bu... Sözün bittiği yer bu olsa gerek. Aklım havsalam almıyor. Ülkemiz, kurulduğu günden bugüne kadar tarihten gelen sorumluluklarından, coğrafi konumundan dolayı ağır bedeller ödedi. Ancak, bu zorlukların üstesinden gelmeyi de bildi. Fakat şimdiki durum çok farklı ve çok yönlü; kimin dost, kimin düşman olduğu belli değil. Kapı komşumuza bile şüpheyle bakar olduk. Kendi güvenliğini, vatandaşlarının can güvenliğini sağlayamayan aciz ülke konumuna düştük. Bu konuma nasıl geldik? Maalesef bizi yönetenlerin basiretsizliği, beceriksizliği, işgüzarlığı, kural tanımazlığı, hukuku, yasaları çiğnemesi, devlet geleneklerini hiçe sayması, komşularla devamlı çatışması ülkeyi bu hale getirdi. Peki, suçlu sadece hırsız mı? Tabii ki değil. Bu beceriksizlere devamlı oy vererek iktidar yapan bizler, doğru dürüst muhalefet yapamayan, proje üretemeyen siyasi partiler, bugün yaşamak zorunda bırakıldığımız olayların sorumlusudur. Bu arada Ramazan Bayramınızı da kutlarım. Adetten olduğu için yazdım. Yaşadıklarımız ortada. Bayram kutlayacak halimiz mi var? Yine de, sevdiklerinizle, güzel, huzurlu, sevgi dolu, barış ve özgürlükler içinde bir gelecek dilerim. Saygılarımla HİMMET KAYA